บทความนี้เป็นบทความที่คัดลอกมา
ที่มา: eventpass | เผยแพร่เมื่อ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ผู้เขียน: วดีรีวิว
สวัสดีค่ะ พบกับ #วดีรีวิว ที่จะมารีวิวงานอีเว้นท์ดีๆ กันอีกเช่นเคย วันนี้แอดมินวดีจะพาทุกท่านไปงานมหกรรมศิลปะ “ด้วยรักและภักดี ยิ่งชีวี ตราบนิรันดร์”
นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ไปรีวิวงานนี้มาให้ทุกท่านได้ชมกันนะคะ โดยงานนี้จัดขึ้นเพื่อเป็นการถวายความอาลัย รำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ค่ะ
การจัดงานในครั้งนี้ จัดพร้อมกัน ๒ สถานที่ แอดมินวดีเลือกไปเก็บภาพจากซีคอน บางแค มาฝากทุกท่าน ส่วนอีกสถานที่คือ ซีคอนสแควร์ ถ้าใกล้ที่ไหนก็ไปชมได้ที่นั่นนะคะ แต่ภาพที่จัดแสดงจะแตกต่างกันออกไป
หากท่านใดสนใจไปชมงานศิลปะ สามารถไปชมได้ระหว่างวันที่ ๔ พฤศจิกายน ถึง ๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ เวลา ๑๑.๐๐ – ๒๐.๐๐ น. ค่ะ
ในทั้ง ๒ สถานที่ จัดแสดงงานจิตรกรรมและประติมากรรม พระบรมสาทิสลักษณ์ของในหลวงรัชกาลที่ ๙ มากกว่า ๒๐๐ ผลงาน ของศิลปินแห่งชาติ อาทิ อ.สวัสดิ์ ตันติสุข (ศิลปินแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๓๔), อ.ช่วง มูลพินิจ (ศิลปินแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๖) และศิลปินที่มีชื่อเสียงแถวหน้าของเมืองไทย อาทิ ปริญญา ตันติสุข, ชูศักดิ์ วิษณุคำรณ, วัชระ ประยูรคำ, เกริกบุระ ยมนาค, ลิปิกร มาแก้ว, ประทีป คชบัว, ศักดิ์วุฒิ วิเศษมณี, จิตต์สิงห์ สมบุญ, นูกูล ปัญญาดี, ธนฤทธิ์ ทิพย์วารี, ดินหิน รักษ์พงศ์อโศก, สุวิทย์ ใจป้อม, จารุต วงศ์คำจันทรา ฯลฯ รวมถึงนิทรรศการ “เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙”
ผลงานประติมากรรม พระบรมสาทิสลักษณ์ของในหลวงรัชกาลที่ ๙ จัดแสดงอยู่ตรงกลางงานนิทรรศการ บริเวณลานกลางชั้น ๑
จัดแสดงงานศิลปะอยู่รายล้อมเป็นวงกลม ต่อจากนี้แอดมินจะนำเรื่องเล่าจากในวังมาถ่ายทอดให้ทุกท่านได้อ่านกันเพลินๆ ระหว่างชมงานศิลปะนะคะ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระราชอารมณ์ขันของในหลวง จำนวน ๙ เรื่อง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนิทรรศการ “เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙” ด้วยค่ะ
๑. เรื่องดินเค็ม
พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมพสกนิกรจังหวัดนราธิวาส ทางใต้นี้มีปัญหาเรื่องดินเป็นกรดมีความเค็ม พระองค์จึงรับสั่งถามกับชาวบ้านที่มาเฝ้ารับเสด็จว่า “ดินหลังบ้านเป็นอย่างไร เค็มไหม” ชาวบ้านก็มองหน้ากันแล้วทำหน้างง ก่อนตอบกลับว่า “ไม่เคยชิมสักที” ในหลวงทรงแย้มพระสรวล ทรงรับสั่งกับข้าราชบริพารที่ตามเสด็จว่า “ชาวบ้านแถวนี้เขามีอารมณ์ขันกันดีนะ”
๒. เรื่องมิกกี้เมาส์
เมื่อครั้งท่านพระชนม์มายุ ๗๒ พรรษา มีการผลิตเหรียญที่ระลึกออกมาหลายรุ่น เจ้าของกิจการนาฬิกายี่ห้อหนึ่งได้ยื่นเรื่องขออนุญาตนำพระบรมฉายาลักษณ์ของท่านมาประดับที่หน้าปัดนาฬิกาเป็นรุ่นพิเศษ ท่านทราบเรื่องแล้วตรัสกับเจ้าหน้าที่ว่า “ไปบอกเขานะ เราไม่ใช่มิกกี้เมาส์”
พระบรมสาทิศลักษณ์ทางด้านขวา ดึงดูดแอดมินให้เข้าไปชม ศิลปินใช้เกรยองในการสร้างสรรค์ผลงาน มีการลงน้ำหนักที่แสดงถึงมั่นใจ ทำให้ออกมาดูมีพลังมากเลยค่ะ
๓. เรื่องแขนตกสะพานได้
พระองค์ท่านเสด็จไปที่จังหวัดสกลนคร เพื่อเยี่ยมเยียนชาวบ้าน และพระองค์ก็ทรงตรัสถามชายคนหนึ่งที่มาเข้าเฝ้า เพราะแขนเจ็บเข้าเฝือก ในหลวงทรงรับสั่งถามว่า “แขนเจ็บไปโดนอะไรมา” ชายคนนั้นก็ตอบว่า “ตกสะพาน” แล้วในหลวงก็ทรงรับสั่งกลับไปว่า “แล้วแขนอีกข้างหนึ่งละ” ชายคนนั้นก็ตอบว่า “แขนข้างนี้ไม่ได้ตกลงไปด้วย ตกข้างเดียว” ในหลวงของเราก็ทรงพระสรวล
๔. เรื่อง FBI
จากตอนหนึ่งของการพระราชทานสัมภาษณ์แก่ผู้แทนของนิตยสาร Look พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้รับสั่งว่า เมื่อประธานาธิบดีของท่านมาเยือนประเทศไทย มีพวก FBI และหน่วย รปภ. ห้อมล้อมกันหนาแน่นไปหมดจนหาทางเดินไม่ได้ ถ้าฉันมาวัดพระแก้วแบบนั้น ก็ไม่สามารถจะใกล้ชิดกับประชาชนได้ ถ้าผู้คนเดินเข้ามาเบียดกันมากเกินไป จะมีคุณยายพูดขึ้นมาว่า “หลีกทางให้ในหลวงหน่อยเถอะ” คุณยายนั่นแหละคือ FBI ของฉัน
๕. เรื่องชื่อเหมือนกัน
เรื่องการใช้ราชาศัพท์กับในหลวง ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ใครต่อใครเกร็งกันทั้งแผ่นดิน เพราะเรียนมาตั้งแต่เล็กแต่ไม่เคยได้ใช้ เมื่อออกงานใหญ่จึงตื่นเต้น ประหม่า ซึ่งเป็นธรรมดาของคนทั่วไป และไม่เว้นแม้กระทั่งข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่ได้เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงาน หรือกราบบังคมทูลทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทถวายรายงาน หรือกราบบังคมทูลทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทในพระราชานุกิจต่างๆ นานัปการ ท่านผู้หญิงบุตรี วีระไวทยะ รองราชเลขาธิการ เคยเล่าให้ฟังว่า ด้วยพระพุทธบุญญาธิการและพระบารมีในพระองค์นั้นมีมากล้นจนบางคนถึงกับไม่อาจระงับอาการกิริยาประหม่ายามกราบบังคมทูลจึงมีผิดพลาดเสมอ แม้จะซักซ้อมมาอย่างดีก็ตาม ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน มีข้าราชการระดับสูงผู้หนึ่งกราบบังคมทูลรายงานว่า “ขอเดชะ ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า พลตรีภูมิพลอดุลยเดช ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตกราบบังคมทูลรายงาน ฯลฯ” เมื่อกราบบังคมทูลไปเช่นนั้น ในหลวงทรงแย้มพระสรวลอย่างมีพระอารมณ์ขันและไม่ถือสาว่า “เออ ดี เราชื่อเดียวกัน” สร้างความขำขันทั้งศาลาดุสิตดาลัย
๖. เรื่องกี่กิโล
ม.ล.ปิ่น มาลากุล เคยเล่าให้ฟังว่า ที่มหาวิทยาลัยประสานมิตร ปีหนึ่ง เมื่อพระราชทานปริญญาบัตรเสร็จแล้ว มีพระราชดำรัสแก่ ม.ล.ปิ่นว่า “วันนี้ฉันได้ให้ปริญญาบัตรไปกี่กิโล” ม.ล.ปิ่น มาลากุล อึกอัก จนด้วยเกล้าฯ เพราะมิได้ให้ปลัดกระทรวง หรืออธิการบดีชั่งน้ำหนักปริญญาบัตรไว้ก่อน เพื่อกราบบังคมทูล
แต่ในปีต่อมา ในโอกาสเช่นเดียวกัน อธิการบดีของมหาวิทยาลัยได้เตรียมพร้อมชั่งน้ำหนักใบปริญญาจำนวนทั้งหมดไว้เรียบร้อยแล้วล่วงหน้า ม.ล.ปิ่น มาลากุล จึงกราบทูลเสียงดังว่า “วันนี้ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานปริญญาบัตร ไปจำนวนทั้งหมด ๒๓๐ กิโลกรัม” ในทันทีนั้น ก็มีพระราชดำรัสถาม ม.ล.ปิ่น ว่า “ฉันจะต้องได้อาหารสักกี่แคลอรี่ จึงจะชดเชยกับแรงงานที่เสียไป”
๗. เรื่องแอลกอฮอล์เข้มข้น
ช่วงปี พ.ศ.๒๕๑๓ วันนั้นในหลวงท่านทรงเสด็จไปหมู่บ้านท้ายดอยจอมหด อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ ผู้ใหญ่บ้านลีซอกราบทูลชวนให้ไปแอ่วบ้านเฮา ท่านก็ทรงเสด็จฯ ตามเขาเข้าไปในบ้าน ซึ่งทำด้วยไม้ไผ่และหญ้าแห้ง เขาเอาที่นอนมาปูสำหรับให้พระองค์ประทับ แล้วก็รินเหล้าทำเองใส่ถ้วยที่คงจะไม่ค่อยล้าง มีคราบดำๆ จับอยู่ ทางผู้ติดตามรู้สึกเป็นห่วงพระองค์ท่าน เพราะปกติไม่ทรงใช้ถ้วยที่มีคราบ จึงกระซิบทูลว่าควรจะแค่ทำท่าเสวย และส่งถ้วยมาพระราชทาน ผู้ติดตามจะจัดการเอง แต่ท่านก็ทรงดวดเอง กร้อบเดียวเกลี้ยง หลังจากนั้นจึงทรงรับสั่งว่า “ไม่เป็นไร แอลกอฮอล์เข้มข้น”
๘. เรื่องคล่องราชาศัพท์
เรื่องราชาศัพท์นั้น อย่าว่าแต่ชาวบ้านแถวร้อยเอ็ดหรือทุ่งสงเลย ขนาดอาจารย์มหาวิทยาลัยก็ยังประหม่า ใช้ถูก ใช้ผิด เพราะไม่เคยชิน ก็เลยต้องอึกๆ อักๆ แต่มีอยู่คราวหนึ่ง มีพระราชกระแสรับสั่งกับราษฎรในชนบทกลุ่มหนึ่ง และมีผู้ชายอายุขนาดกลางคนผู้หนึ่งกราบบังคมทูลชี้แจงชัดถ้อยชัดคำใช้ศัพท์แสงอย่างสูงพอดู สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ จึงรับสั่งถามเป็นทำนองว่า เคยเข้ารั้วเข้าวังที่ไหนอยู่หรือ จึงพูดจาใช้ราชาศัพท์คล่องแคล่ว ชาวบ้านผู้นั้นกราบทูลต่อว่า “ขอเดชะ…พระบารมีปกเกล้าฯ เกล้ากระหม่อมเคยเป็นตัวเอกลิเกมาก่อนพะยะค่ะ” ความลับแตกดังโพละออกมาเลย ทำเอาขบวนเสด็จหัวเราะกันครืนไป
๙. เรื่องเป็นหมอ
ครั้งนึงได้มีการถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ทางนิติศาสตร์ พระองค์ก็รับสั่งกับมหาดเล็กว่า “ฉันได้เป็นหมอความแล้ว” ต่อมาได้มีการถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ทางแพทย์ ก็รับสั่งว่า “คราวนี้ฉันได้เป็นหมอยา” ต่อมาอีกไม่นานได้มีการถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ทางการดนตรีก็รับสั่งว่า “คราวนี้เป็นหมอลำ”
ด้านหน้าของงานนิทรรศการจัดแสดงภาพ Re-print ภายในกรอบ
มีการจำหน่ายภาพรีพรินต์ จาก ๙ ศิลปินอาวุโสแถวหน้าของเมืองไทย ในราคาภาพละ ๙๙๙ บาท ซึ่งนำรายได้สมทบทุนสร้างอาคารนวมินทรบพิตร ๘๔ พรรษา โรงพยาบาลศิริราช
ภาพเขียนสีน้ำแสดงบรรยากาศเศร้าโศกในช่วงเวลาที่ผ่านมา ประชาชนชาวไทยร่วมกันแต่งกายด้วยชุดสีดำเพื่อร่วมแสดงความไว้อาลัย
ประติมากรรมพระบรมสาทิศลักษณ์ ที่เราชาวไทยคุ้นเคยกันในพระบรมฉายาลักษณ์
หากเดินอยู่ไกลๆ เราจะมองเห็น เลข ๙ ที่อยู่ด้านบน ซึ่งออกแบบโดย อ.ช่วง มูลพินิจ ศิลปินแห่งชาติ ได้มีการนำลวดลายนำไปปักบนเสื้อสีดำปกโปโล จำหน่ายจำนวนจำกัด ในราคาตัวละ ๓๕๐ บาท รวมถึงในวันเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ เปิดให้ลูกค้าที่สนใจรับการสักหมายเลข ๙ ที่ออกแบบโดย อ.ช่วง มูลพินิจ ฟรีด้วยนะคะ จำนวนจำกัดเพียง ๙๙ ราย เท่านั้นค่ะ
วันนี้แอดมินวดีขอลาไปก่อน แล้วพบกันใหม่รีวิวหน้านะคะ ขอบคุณค่ะ
